ΚΕΡΑΥΝΟΣ ΑΓΙΟΥ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ: Και αν μας αντέξει το σχοινί .....

... θα φανεί στο χειροκρότημα !!!!!
Δυστυχώς "λόγω μέσης" είμαι από τους ΑΤΥΧΟΥΣ αφού δεν κατάφερα να απολαύσω σύμφωνα με το αποτέλεσμα την εκ νέου "παράσταση" που πρόσφεραν τα ΚΕΡΑΥΝΑΚΙΑ.
Νίκη με σκορ 4-1 επί του Άνω Καστριτσίου μιας ομάδας έμπειρης και εκ των θεωρητικά φαβορί ακόμη και για την πρωτιά του Ομίλου, δεν είναι αμελητέο και δεν είναι αν αντιληφθούμε ότι τα ΚΕΡΑΥΝΑΚΙΑ εμμέσως πλην σαφώς με την έναρξη των παιδικών πρωταθλημάτων, αγωνίζονται πλέον σε δύο αγώνες κάθε Σαββατοκύριακο.

Σκόρερ της ομάδας μας χρίστηκαν οι Παναγιώτης ΑΒΡΑΜΟΠΟΥΛΟΣ με εύστοχη εκτέλεση πέναλτι, ο Κωνσταντίνος ΗΛΙΟΥ και ο Μιχαήλ ΓΙΑΧΑ (δις καταγράφοντας το όνομα του ως τον πρώτο παίκτη αυτής της ομάδας να σημειώνει δύο γκολ σε έναν αγώνα).
Από την άλλη αρνητική ιστορική πρωτιά για την ομάδα καταγράφεται η αποβολή του Γιάννη ΛΟΥΣΚΟΥ.
Α Η αποχή μου από τον αγώνα δεν μου στέρησε την χαρά να ενημερωθώ για τα τεκταινόμενα από θεατές αλλά και πρωταγωνιστές του αγώνα.
Σε αυτό το σημείο θέλω να εξομολογηθώ δημόσια μια σκέψη μου για την συγκεκριμένη ομάδα.
Θεωρητικά προσδοκούσα στις πρώτες αγωνιστικές η ομάδα να παίζει καλό ποδόσφαιρο, αλλά να μην έχει συνεχή καλά αποτελέσματα, προκειμένου μέσα από αυτά να έχει την δυνατότητα εξέλιξης.
Τα επιτυχή αποτελέσματα ελλοχεύουν κινδύνους, από την μία να "γίνουμε ιππείς καλάμου" (σύνηθες φαινόμενο σε αυτές ειδικά τις ηλικίες) και από την άλλη "να κρυφθούν κάτω από το χαλί" προβλήματα κυρίως σε συμπεριφορά και σε δουλειά από μεριάς των παικτών μας.
Ρόλο κυματοθραύστη σε αυτό καλείται να παίξει ο Τάσος ΓΙΑΛΟΥΡΗΣ, ο οποίος μέσα από τις παραστάσεις του στα γήπεδα έχει την ικανότητα και να διακρίνει τέτοιου είδους συμπεριφορές αλλά και να αναχαιτίσει τον δικαιολογημένο ενθουσιασμό από μεριάς των ΠΑΙΔΙΩΝ ΤΟΥ.
Τώρα κάποιος δικαιολογημένα θα μου πει: - έλεος ρε φίλε, άσε μας να χαρούμε τις νίκες.
Λοιπόν για να το ξεκαθαρίσω, για τον εαυτό μου έχω τάξει ρόλο αντίστοιχο του προπονητή, έξω από τις γραμμές του γηπέδου.
Η αγάπη μου πρώτα για τα ΚΕΡΑΥΝΑΚΙΑ, με την διαδρομή μου όλα αυτά τα χρόνια σε επίπεδο τμημάτων υποδομής και όχι μόνο, με έχουν κάνει σοφότερο, αφού η απόσταση που χωρίζει ένα παιδί να διαπρέψει σε αυτό που είναι καλός και στο να το εγκαταλείψει εν μία νυκτί, όταν θα έχει ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ το δικαίωμα επιλογής είναι μηδενική.
Δυστυχώς τα παραδείγματα κλείνουν υπέρ της δεύτερης περίπτωσης, αρκεί όλοι μας να μοιράσουμε μεταξύ μας τέτοιου είδους καταστάσεις.
Όλοι πρέπει να "περάσουμε" στα παιδιά μας ότι η "επιτυχία προηγείται της εργασίας μόνο στα λεξικά".

Η σύνθεση για τα ΚΕΡΑΥΝΑΚΙΑ
Κατσίκης- Σαρρής Λ.- Κώνστας ( λ.τ. Μπουρνάκας) -Παπαχρονόπουλος Γερ.- Αβραμόπουλος- Καραμπέτσος Χρ.- Καψάλης Δ.-Στογιάνι (Καραμπέτσος Αντ.)- Ηλιού (Παπαχρονόπουλος Μαν.), Γιάχα- Λούσκος
Οι υπόλοιποι της 18άδας
Θωμάς- Σαρρής Αντ.- Καψάλης Σ.- Παπαλεξόπουλος.

Τα δε πάντα οιακίζει κεραυνός

Και αν μας αντέξει το σχοινί .....

Popular Posts

Φόρμα επικοινωνίας