Φίλες & Φίλοι στα χρόνια λειτουργίας της ομάδας μας, έχουμε δει να αγωνίζονται σε αυτή πολλούς ποδοσφαιριστές, άλλους "παικταράδες" κατά το κοινώς λεγόμενο, άλλους "ψυχάρες", άλλους "τρελάρες", άλλους της σειράς & ούτω καθεξής. Σε γενικές γραμμές όλοι πρόσφεραν στην ομάδα & έδωσαν ο καθένας "το κάτι τι του". Επιτρέψτε μου όμως να αναφερθώ ιδιαίτερα στον Ηρακλή Νικολακόπουλο, ένα παιδί που "δεύτερη σάρκα του έχει γίνει η φανέλα του ΚΕΡΑΥΝΟΥ". Δεκαπέντε χρόνια στην ομάδα δεν έχει λείψει από κανένα " ραντεβού" της ομάδας, δεκαπέντε χρόνια βρίσκεται στην πρώτη γραμμή. Με το πάθος του, την γκρίνια του δίνει το προσωπικό του στίγμα στην ομάδα. Σε όλα αυτά τα χρόνια είναι σίγουρο ότι είχε τις ευκαιρίες να "αλλάξει" περιβάλλον. Η προσωπική του φιλοσοφία περί του ποδοσφαίρου τον έκανε να μην αναζητήσει άλλο λιμάνι. Πιστός στρατιώτης ακόμη & χθες θα μπορούσε να ζητήσει να μην αγωνιστεί. Αντί αυτού ήταν ο πρώτος που έφθασε στο γήπεδο των ΠΕΤΕΙΝΩΝ, περιμένοντας την υπόλοιπη ομάδα. Μακάρι οι "μπέμπηδες" της ομάδας μας, να προσπαθήσουν στο ελάχιστο να μιμηθούν τον "Ήρα", σε όλα τα επίπεδα, είτε αγωνιστικά, είτε εξωαγωνιστικά. Εγώ από την μεριά μου τα μόνα που θέλω να του πω είναι ένα μεγάλο ευχαριστώ για αυτά που έχει προσφέρει,αλλά & ένα μεγάλο συγνώμη, για την "χαμένη φετινή χρονιά".
Σάββατο απόγευμα στο γήπεδο ΑΒΥΘΟΥ: - όλοι οι θεατές προς τα μέσα του δευτέρου ημιχρόνου, διαπιστώνουμε ότι ο Διονύσης ΖΑΦΕΙΡΟΠΟΥΛΟ...
